لجبازي آنان علل متفاوتي دارد. اول اينكه گاهي كودكان درخواستي دارند و والدين آنها را مجبور به انجام عملي برخلاف ميلشان مي كنند و اجازه انتخاب آزاد را به او نميدهند. دوم اينكه گاهي توجه زياد والدين به رفتارهاي نامناسب كودكان موجب مي شود كه اينگونه رفتارهاي ناپسند به طور ناخود اگاه در آنان تقويت شود. براي مثال خنديدن به حرف هاي زشت كودك و تعريف كردن آن برا ي ديگران در حضور كودك. سوم اينكه عدم ثبات رفتاري والدين در مقابل كودكان در موقعيت هاي يكسان موجب بروز لجبازي بيشتري ميشود. به فرض يك روز درخواست او را نمي پذيريد و روز بعد كودك با سروصداي زياد ، گريه ، قشقرق شما را مجاب ميكند تا تقاضايش را بپذيريد كه اين موجب لجبازي و مداومت جرو بحث نمودن كودك در دفعات بعدي براي رسيدن به خواسته هاي خود است.در آخر اينكه گاهي حسادت در ميان كودكان موجب برانگيخته شدن حس لجبازي در آنان ميشود كه والدين ميبايست راهكارهاي مناسب را در نظر بگيرند.

هدف از درمان این است كه والدین یاد بگیرند كه چگونه رفتار لجبازی كودك را تعدیل و رفتار مناسب را در وی تقویت كند. چون واكنش والدین در برابر لجاجت و سركشی كودك، در تداوم رفتار لجوجانه او مؤثر است.

راه هاي مقابله با لجبازي

1-با خواسته‌های طبیعی کودکتان کنار بیایید و اجازه دهيد تا  تجربیات تازه اي را با محيط پيرامون خود داشته باشد. اما نگذاريد لجبازی او در موارد نادرست شما را وادار به تسلیم کند.‏کودک کم‌کم از سن 5/2 سالگی می‌خواهد استقلال را تجربه کند و گاهی خرابکاری هم ميکند اما در این سن و سال طبیعی است.

2-سعی کنید او را درک کنید تا جایی که با ازمون و خطائي  كه انجام ميدهد به موفقيت يا شكست  دست يابد.اينگونه تجربيات تلخ و شيرين كه نتيجه انتخاب خود كودك است ،موجب آگاهي بيشتر از دنيا ي پيرامون شده و سازگاري اجتماعي آنان را بيشتر ميكند حتي سبب رشد خلاقيت و پيشرفت در وي ميشود.

3- اگر درخواست شما را انجام داد از او تشكر و تقدير كنيد. با زبان مهربانانه و منطقي با او صحبت كنيد .

از پرخاش كردن به كودك ، سرزنش نمودن ، اعتراض ، شكايت و فرياد زدن برسرش حذر كنيد. اگر رفتار ناشايستي انجام داد با رو ش محروم كردن از علايقش او را تنبيه كنيد.(خاموش نمودن ده دقيقه اي تلويزيون يا ممانعت از دوچرخه سواري )

4-  شما والدين باید برای كودك خود  حدو حدودي  را توضیح دهيد و به آنها بفهمانید که اگر ازآن تعدي كنند، تنبیه متناسب با رفتارشان را در پی خواهد داشت.

5- باید تلاش شود كه كودك كمتر ناكامی را تجربه كند، چون در كودكانی كه رشد عاطفی آنها تأخیر دارد یا مبتلا به اختلال یادگیری هستند لجبازی بیشتر مشاهده می شود.

6- گاهي والدین این كودكان به طور معمول با یكدیگر اختلاف نظرهای شدید دارند و دایماً در حال مجادله با یكدیگرند. زمانی كه كودك لجبازی پدر و مادر را با هم می بیند از طریق یادگیری مشاهده ای، لجبازی را از والدین یاد می گیرد.

7- در بعضي مواقع  لجبازی كودك توسط اطرافیان تقویت می شود وكودك می آموزد با لجبازی و تندخویی می تواند هر چه را كه بخواهد به دست آورد. بايد عدم انعطاف پذيري در مقابل خواسته هاي نابه جاي كودك از طرف والدين و مراقبان وي به طور هميشگي ثابت باشد .

8- غالبا سعي كنيد كه بتوانيد شنونده خوبی برای بچه ها باشید و فرصتی را برای صحبت كردن به آنها بدهید و انتظار تبعيت بي چون و چرا از كودك در برابر دستورهای پیاپی و مكرر خود را نداشته باشيد.

9- به كودكان خود احترام بگذاريد و به آنان بفهمانيد كه مسئوليت و عواقب رفتارهاي خود را بپذيرند .

10- شرايط سني كودك را درك كنيد . حتما روزانه زماني را صرف بازي كردن ، حرف زدن ، خنديدن ، قصه گفتن ، پارك رفتن با آنها كنيد. هر چقدر كودك بيشتر احساس مثبت و  رضايتمندي نسبت به والدين خود داشته باشد ، رفتارهاي آرامتر و معقول تري از خود نشان ميدهد. وقتي متوجه شود كه اورا درك كرده و دوستش داريد ، ديگر سعي نخواهد كرد با لجبازي و خرابكاري جلب توجه نمايد.

زینب توکلی : ارشد روانشناسی عمومی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: